Hoe groot is de macht van crypto-CEO's eigenlijk?

De crypto CEO's van Cardano, Binance en Ripple gebruiken hun kennis over gedecentraliseerde blockchains om te delen in de media. Hoe groot is hun macht eigenlijk?

Volgens de Cambridge Dictionary bekleedt een chief executive officer (CEO) de "belangrijkste positie in een bedrijf". Dit komt omdat hij of zij primair verantwoordelijk is voor het besturen van het bedrijf en verplichte rapporten ontvangt van alle andere sectoren.

Kenmerkend van een blockchain klinkt dit noch gedecentraliseerd, noch bijzonder democratisch. Beide kenmerken worden echter door bijna elk project in de cryptowereld geclaimd. Dus wat is de invloed van CEO's op de crypto-bedrijven?

Het zijn niet de blockchains zelf die CEO's hebben

In de meeste gevallen is er meer dan één drijvende kracht achter een cryptoproject. Afhankelijk van de organisatie zijn er op de achtergrond één of meer instellingen te vinden, vaak bekend als "stichtingen" of "laboratoria" - zie bijvoorbeeld de IOTA Foundation achter het gelijknamige token.

Aan de ene kant proberen ze meer ontwikkelaars en projecten voor de blockchains te winnen. Anderzijds beïnvloeden zij de politieke en economische besluitvormingen en geven zij voorlichting over de projecten aan de belanghebbende partijen. Elk van deze instellingen heeft zijn eigen baas aan de top.

In het geval van Cardano bestaan de bedrijven op de achtergrond uit EMURGO, de Cardano Foundation en Input Output Hong Kong (IOHK). De CEO van EMURGO is Ken Kodama, de Cardano Foundation wordt geleid door Frederik Gregaard en Charles Hoskinson is CEO van IOHK.

Elke CEO, of het nu van Cardano is of van andere protocollen, wordt van tijd tot tijd gevraagd om verklaringen en beoordelingen te geven in de media. Terecht, want per definitie zijn deze CEO's toch ook voor een groot deel verantwoordelijk voor de koers en de prioriteiten van de bedrijven, nietwaar?

Zijn CEO's verantwoordelijk voor blockchains?

De bedrijven staan onder leiding van de CEO's en zij spelen een belangrijke rol bij de ontwikkeling van de gedecentraliseerde platforms. Maar zij hebben geen beslissingsbevoegdheid over de protocollen op zich, als ze zo geprogrammeerd zijn. Door middel van hun consensusmechanismen en tokens proberen de meeste blockchainprotocollen hun gebruikers medezeggenschap te geven en zo de macht in het netwerk te verdelen.

Momenteel vertrouwen de meeste blockchains op een proof-of-stake consensusmechanisme. Dit versterkt de decentralisatie in die zin dat de ontwikkelaars ervoor zorgen dat iedereen aan het netwerk kan deelnemen. Door middel van de staking krijgt de eigenaar het recht om deel te nemen aan stemmingen over de ontwikkeling van het netwerk.

De regel is: één token, één stem. Tegelijkertijd ontvangt men voor het totale aantal verzamelde tokens een beloning ter hoogte van een vooraf bepaald percentage. Dit is de keerzijde van Proof of Stake voor decentralisatie. Omdat de percentages betekenen dat stakers betaald worden op basis van hun aandeel en dus bestaande machtsstructuren in stand blijven. Eenvoudiger gezegd: iemand die een groot bedrag aan tokens inzet, krijgt meer tokens dan iemand die een kleiner bedrag bezit. Aangezien beiden proportioneel dezelfde hoeveelheid tokens ontvangen, verandert er niets in termen van bestuursrechten.

Als we kijken naar de grootste proof of stake blockchains naar marktkapitalisatie in termen van hun token distributie, springt XRP eruit met een bijzonder hoge waarde. Met meer dan 80 procent van XRP in handen van de top 50 houders, is de bestuurlijke macht "verdeeld" over slechts een paar adressen.

De situatie is anders met Cardano. Hier hebben de top 50 houders in totaal ongeveer tien procent van alle beschikbare ADA-coins in handen. Cardano heeft dus verreweg de laagste waarde in deze categorie.

Dus waarom hebben CEO's invloed?

Eén van de redenen voor de hoge mate van centralisatie is dat de CEO's vaak de oprichters of ontwikkelaars achter de respectieve projecten zijn. Omdat er vaak maar een paar mensen betrokken zijn bij het opzetten van blockchains, hebben zij in eerste instantie de meerderheid van alle bestaande tokens in handen.

In het geval van Cardano werd het protocol ontwikkeld door Charles Hoskinson en Jeremy Wood. Na het programmeren hebben de twee meer ontwikkelaars voor hun idee gewonnen. Zij ondersteunen het netwerk als validators en houden ADA-coins in overeenstemming met hun inzet. Na verloop van tijd volgden meer gebruikers die noch staken, noch valideerden en toch coins in hun bezit hadden.

De situatie is anders met de Binance-coins. Hier is het netwerk nog steeds sterk gecentraliseerd. De top 50 Binance Coin houders bezitten meer dan 95 procent van de beschikbare coins. Een groot deel van deze top 50 is in de Binance cryptobeurs zelf - meer hierover later.

Aangezien de beurs via de Binance-fondsen een groot deel van de inzet in handen heeft, kan zij beslissingen in haar eigen belang sterk beïnvloeden. Deze toegang maakt Binance CEO Changpeng "CZ" Zhao één van de machtigste crypto CEO's in de wereld. Toch zijn regelgevers over de hele wereld er niet zeker van of dit legaal gebeurt. Zhao, die eerder dit jaar door Bloomberg werd gerangschikt onder de tien rijkste mensen ter wereld, is in het verleden al eens beschuldigd van belastingontduiking.

Aandelen kunnen worden gedelegeerd

De topadressen moeten echter met de nodige voorzichtigheid worden bekeken. Omdat vaak de rijkste adressen de grootste crypto beurzen tonen. Dit zijn echter niet noodzakelijkerwijs de echte eigenaars, maar slechts de "beheerders" van de coins voor hun gebruikers.

Dit wekt de indruk dat er slechts één adres is, hoewel het in feite uit vele afzonderlijke adressen bestaat. Tegelijkertijd kunnen de cijfers echter ook in de andere richting misleidend zijn. Bijvoorbeeld zoals bij Cardano waar verschillende wallet-adressen aan dezelfde eigenaar toebehoren. De top 100 accounts hebben ongeveer een zesde van het totale aantal beschikbare coins in handen.

Bovendien merkt men tijdens de praktische test al snel: het feit dat veel adressen kunnen deelnemen aan de steekproeven betekent niet dat zij dat ook zullen doen. Wanneer men decentralisatie en macht in overweging neemt, moet men dus vooral goed kijken naar de validerende knooppunten.

Het resultaat is schokkend voor de niet-geïnformeerde: in het geval van Binance, bijvoorbeeld, betekent dit dat slechts 21 nodes deelnemen aan de Binance token beslissingen. Zhao, die de gestorte Binance-tegoeden altijd als stakingsmassa kan gebruiken, krijgt zo een zeer grote invloed op de ontwikkeling van het protocol.

De zaken zien er iets gedecentraliseerder, maar nog steeds sterk gecentraliseerd uit voor XRP met zijn 150 validerende nodes. De enige "proof of stake" blockchain die de macht over validatie en bestuur over het netwerk verdeelt, is Ethereum met meer dan 220.000 nodes.

Ondanks deze verhoudingen is het echter belangrijk te bedenken dat veel protocollen nog in de kinderschoenen staan. Decentralisatie kan groeien met een grotere participatie van anderen. Daarom moet men de validators en het aantal adressen in het oog houden.

Macht hangt af van anderen

De invloed van CEO's op een decentraal georganiseerd netwerk hangt met name af van hoeveel van de token-aandelen hij of zij bezit, of de CEO zich inspant om verhoudingsgewijs meer te krijgen en in hoeverre de token-hoeveelheid van andere gebruikers groeit.

Sinds december 2020 heeft Cardano bijvoorbeeld meer dan 3.900 adressen toegevoegd die meer dan $ 10.000 en minder dan $ 1 miljoen aan ADA bezitten. Dit vergroot hun invloed, mits zij hun bestuursrechten gebruiken.

Als Hoskinson geen nieuwe coins koopt, is zijn invloed op de stemming al verminderd door deze nieuw toegevoegde "kleine walvissen".

In wezen is decentralisatie geen geschenk. De macht van individuele CEO's, of dat nu Charles Hoskinson bij Cardano is of Changpeng Zhao bij Binance, wordt bepaald door de hoekstenen van de protocollen en de actieve deelname van de deelnemers binnenin. Als decentralisatie van belang is alvorens te investeren, moet men dus de netwerken controleren op machtsverhoudingen voordat zij investeren.